بسم الله الرحمن الرحیم

بسیجی یاد داری گاه نبرد در کوله پشتی خود قرآن و مفاتیح را داشتی و آنها را قانون اساسی نبرد می دانستی؟ مراسم بدرقه مان از مسجد بود، ثبت نام از این جا و اعزام از همین جا بود؟ ماده ی اصلی محراب، حرب و جنگ است. محراب نیز محل حرب با شیطان، نفس امّاره و شیاطین دیگر است.
فرمان بسیج نیز از مسجد صادر شد، پیامبر اکرم (ص) نیز از مسجد آغاز کرد، امام علی (ع) نیز به عنوان مقتدای بسیج از کعبه آغازشد و انجامش به مسجد کوفه شد.
آری یاد داری روی مساجد با همان خط نازیبایمان می نوشتیم « مسجد سنگر است، سنگرها را حفظ کنیم » و این جمله ی زیبای آن پیر سفر کرده حکایت ارتباط عمیق مسجد با سنگر است حکایت ارتباط جنگ و دفاع با مسجد، حکایت آن نمازهای عاشقانه ی شهیدان، حکایت جانبازی عزیزان، حکایت اسارت آن آزادگان، حکایت دلتنگی مادران، حکایت استواری پدران، حکایت مهر خواهران و ایثار برادران.

اکنون دیگر صدای آن غرش ها، نوای آن توپخانه ها و زوزه ی خمپاره ها خاموش شده، دیگر هواپیماهای دشمن دیوار صوتی را نمی شکنند، از شیمیایی و خردل و سیانور و تاول زا خبری نیست. اکنون … اکنون …
آری اکنون درِ آن شهید آباد را بسته اند، کوتاهترین راه به وصلِ معشوق را بسته اند و جز خواص اجازه ی تردد ندارند. نه نه غلط گفتم مقابله ی رویاروی به سر آمده اما عقبه ی لشکر ما چنان بمباران می شود که اگر گوش دل باز کنیم غرش ها شدیدتر، توپخانه ها محکم تر، خمپاره ها بیشتر شده با شیمیایی عقبه ی لشکر ما را چنان مجروح کرده اند که برخی ها از ترس به اردوگاه دشمن پناه آورده و یا در همان حوالی زمین گیر شده اند. هواپیماها نیز دیوار عفت را شکسته اند و بجای بمب سی دی بر تمام  لشکر و عقبه و حتی غیر نظامیان فرو می ریزند. و شگفتا که پیشقراولان را خبر از عقبه نیست « ای بی خبر بکوش که صاحب خبر شوی » و صد شگفت و هزاران عجب که سنگرها نیز چه وحشتناک خالی شده است. مساجد را می گویم همان پایگاه مردمی بسیج همان مکانهای مقدسی که نماز و نیاز را به جبهه گره زده بود. همان که همه ی مردم را به جنگ متصل ساخته بود، همان که پایگاه جمع آوری کمک به جبهه و جایگاه اعزام نیرو بود.

برادر و خواهر!
باید دشمن را از نو بشناسیم در کار دشمن جدید، حیله ای جدید باید کرد. وضعیت هنوز هم قرمز است به آژیر ها توجه کنیم هنوز وضعیت سفید نشده است. « توجه توجه آژیری که هم اکنون می شنوید نشان حمله ی هوایی دشمن است » بارش پیامهای کوتاه، بمباران مِسیج، بولوتوس بی عفتی همه ی بمبهای این هواپیما است. باید مردم را به نقاط اَ من هدایت نمود« وَمَن دَخَلَهُ کَانَ آمِنًا » (??/آل عمران)
امروز نیز ما بسیجیان باید مثل ابراهیم با تفرع و ابتهال ازپروردگار خویش بخواهیم که این سنگر را سنگری امن قرار داده و ما و خاندانمان را از پرستش بتها و پلیدیها باز دارد.
« رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَاجْنُبْنِی وَبَنِیَّ أَن نَّعْبُدَ الأَصْنَامَ » (??/ابراهیم)
اگر نشانه ی حکومت صالحان به مصداق « الذین اِن مکناهم فی الارضِ اقاموا الصلوة » اقامه ی نماز است پس مسجد مهمترین سنگر بسیجیان است.
اگر تمام فرائض به امر به معروف و نهی از منکر اقامه می شود، جای این فرائض و آن فریضه ی بزرگ هر دو مسجد است. و چه معروفی از نماز مهمتر است که اولین سؤال قیامت همین است.
جماعت ها تمرین جمعه ها، نماز جمعه ها تمرین حج و حج تمرین حکومت بی بدیل آن حاضر غایب و آن منتظَر عابد است پس اگر می خواهیم بازیگر اصلی آن روز قشنگ و فینال حق و باطل باشیم باید جماعت ها را پاسداریم و جمعه ها. امّا سنگر بسیج یعنی مسجد شریف باید بنایی نو، سنگری پاک، پناهگاهی امن باشد. مسجدِ بسیج باید زنده و پایدار، پرجوش و خروش، جاذبه اش در حد اعلی و البته دافعه اش به حد ضرورت باشد.
مسجد بسیج برای ورزش دوستان، زمین ورزش دارد برای کودکان اتاق بازی دارد تا مادرانشان با خیال راحت به عبادت بپردازند. مسجد بسیج و سنگر این نهاد مقدس دارای نقشه ای به پیش بینی صد ساله ی آینده است.
معماران دور اندیش اندیشه ی بسیج برای سنگرش سالن مطالعه ی کنکور نیز پیش بینی کرده اند. در این سنگر از میز پینگ پنگ تا اینترنت همه به حد وفور یافت می شود و امام جماعت بسیج پیشوایی است کاذب و آشنا با مکر دشمن و البته دوست با همه سنگر نشینان.
طراحی چنین سنگری با اندیشه ی معمار انقلاب و معیار زندگی یعنی امام خمینی (ره) کاری آسان و قابل اجراست. و در یک کلام مملکتی که دائم توسط دشمنانش بمباران می شود سنگرهایش باید دائمی جاذب و بقول خارجی ها آن لین باشد ما به چنین سنگری با پای برهنه وارد می شویم « فاخلع نعلیک انکَّ بالواد المقدس طوی ».